ONA
Gdyby ktoś potrafił ją usłyszeć …
Dużo by się dowiedział
Zagubiła się sama w sobie
Nie potrafi się odnaleźć
Czy coś przeoczyła ?
Gdzie się zagubiła ta dziewczyna ?
Miała takie piękne roześmiane oczy …
Uśmiech rozjaśniał jej twarz promieniami słońca
Czy ten świat tak ja pochłonął ?
Co się z nią stało …
Wiecznie szuka siebie …
Tęskni za czymś czego już nie ma
I nigdy już nie będzie …
Cierpi tak bardzo, że nie zdołasz sobie tego wyobrazić
Dusza jej zalewa się we krwi Tego Świata
Widzi nadchodzący koniec starego lądu
Ona nie chce zmian ale są one nieuniknione !
Jaka szkoda ...
Witaj :)
OdpowiedzUsuńPowiem szczerze, że bardzo poruszył mnie Twój dzisiejszy wpis. A to pewnie dlatego że bardzo on odzwierciedla Twoją osobę a zarówno odnajduje w nim część siebie. Przede wszystkim życzę Tobie abyś odnalazła siebie i żebyś chciała taką pozostać o ile Tobie się spodoba :) pozdrawiam i wszystkiego dobrego.
Bardzo smutny ten wiersz...przykro to czytać momentami. Smutek i mnie ogarnia jak sobie pomyśle, jak cierpi Twoja dusza...:((( Nie martw się, ja czuję, że nadejdzie taki moment, że będziemy wszyscy szczęśliwi...:***
OdpowiedzUsuńkochana Twoj wiersz az kipi emocjami,bardzo mnie poruszyl,jest pelny krzyku,i bolu,roweniez wierze ze pewnego dnia wszyscy bedziemy szczesliwi;)
OdpowiedzUsuńPiękny wiersz ;) proszę o wiecej ;)
OdpowiedzUsuń