Jeszcze przed snem postanowiłam dodać ten wiersz, który doskonale oddaje jak się czuje w ostatnich dniach - tygodniach .
Błękitna
Moja dusza jest zraniona
Błąka się po świecie samotna
Błąka się po świecie samotna
Szuka promyka nadziei
Z uczuciem pogrążonej tęsknoty
Do istniejącej niegdyś miłości
Przelewa bez końca łzy samotności
Jak długo to potrwa
Czy gdy przemierzy cały świat
To skończy się cierpienie
Patrze w błękitne niebo
Chce mi się płakać
Że będę sama na świecie
Wiec obiecała sobie dusza moja
Nigdy nie płakać, nie kochać
Ukryła uczucia głęboko w sercu
A serce wysłała daleko stad
Tam gdzie nikt je nie znajdzie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz